Bedevinin Gördüğü Nurlar
İlhan Armutçuoğlu
Altınoluk Dergisi, 336. sayı, Şubat 2014.

….
Gam değilmiş Hamdi, olmak seyr-i gülşenden cüdâ
Neşve var yâdında derler gül feda, bülbül feda
Şimdi Şeyh-i asırdan duydum şu yolda bir nida

Dergeh-i pir-i muğanda hâk-i pay ol Es’adâ !
Ol zaman idrak edersin rütbe-i bâlâ nedir”.

Bunu okumaya başlayınca fakir, Sami Efendinin Hazretlerinin gözyaşları akmaya başladı. Evliya­ullahın büyüklerinin gözyaşları nadiren görülür. Mü­barek sakalının iki yanından gözyaşları böyle akıyor. Üzerlerinde kahverengi bir pardesü vardı ona da inci gibi dökülüyor. Cenabı Allah fakire okuma gücü verdi de sonuna kadar okudum, bitirdim.

Sohbet bitti, Sami Efendi Hazretleri kalkmak için şöyle bir yüklendiler, kalkamadılar. Sonra bir daha yüklendi, yine kalkamadılar. Hemen kardeşlerden birisi yardım etti ve kalktılar. O gün meclisten Sami Efendimizin gidişini hiç unutamam. Evliyanın sekri hiçbir şeye benzemez. Hala gözümün önündedir, unutamam.

Yaşatmak Öldürmemek
İlhan Armutçuoğlu
Altınoluk Dergisi, 301. sayı, Mart 2011.

Maddî varlığımız, yaşama hakkımız elbette çok önemlidir. Rûh sağlığımız, ma’nevî hayatımız ise her şeyden önemlidir.

Osmanlının son zamanlarından i’tibâren yakın tarihimize kadar yaşadıklarımızı Yüce Allahımız biliyor, bizden evvelki nesil çok daha iyi biliyor.

Yeter cehennem ilâhî yaratma bir de tamû!..
Esirge her ikisinden Nihâd-ı ma’sûmu…

Peygamber Efendimiz (s.a.v.) ve onun ashâbı öldürmemiş, yaşatmıştır. Tarih boyunca büyük ecdâdımız öldürmemiş yaşatmıştır. Yüce Dînimizin emirlerini yaşamak ve yaşatmak… Şimdi sıra bizdedir.