İlhân Armutçuoğlu’na…

Ömer Kirazoğlu (1)

Ömer Kirazoğlu, Yüksek Mimâr Mühendis

Ne istersin, İlhân’cığım?

Selâmla, feryâdın geldi.
Ne istersin, İlhân’cığım?
Firkât, yüreğin mi deldi?
Ne istersin, İlhân’cığım?

Medine’de, kurmuş durâk,
Mi’râc için, bekler Burâk,
Elbet murâdın, verir Hakk,
Ne istersin, İlhân’cığım?


Söyle derdin ! Beyân olur,
Çokluğunu, sayân olur,
Ona da bir, payân olur,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Sâhibimiz, Sâhib-kerem,
Duâ et ! Murâda erem,
Bir el, alıp da mı verem?
Ne istersin, İlhân’cığım ?

Ekmek aldın, tâş yerine,
Ketum oldun, fâş yerine,
Ayâk verdin, bâş yerine,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Gürleyip, bir taşabilsem,
Nefisle, savaşabilsem,
Yanını, dolaşabilsem,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Sesin, hâlâ gûşündedir,
Gelişin, dönüşündedir,
Vuslâtın, son işindedir,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Denize bir dalamadın,
Dürr, diptedir alamadın,
Eşini mi, bulamadın?
Ne istersin, İlhân’cığım?

Mâzi de, Hâl de, ne kaldı?
Ne eledin de, ne kaldı?
Nihâyet, bir dene kaldı,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Bir yanlış şey, yedim miydim?
Görmezlikten, geldim miydim?
Ben sana, demedim miydim?
Ne istersin, İlhân’cığım?

Gök dolusu, rahmet ola,
Gönül dolu, himmet ola,
Ağlıyorsun ; dola dola,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Cümlemiz, Dünyâda yarım,
Benim yârim, benim yârim,
Doldurdu, bardağı yarım,
Ne istersin, İlhân’cığım?

N’olaydı âh ! N’olaydı,
Gönle, aşkı dolaydı,
Velev ki, bir ân olaydı…
Ne istersin, İlhân’cığım?

Gemiyi, ummâna saldın,
Dalgıç olup, dibe daldın,
İpini de, ele aldın,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Devrân, bizim devrânımız,
Seyrân, bizim Seyrânımız,
Müemmendir, dört yanımız,
Ne istersin, İlhân’cığım?


Kapısında, bir bendeyim,
Şermendeyim, fermendeyim,
Gâh gedâ, gâh şeh-bendeyim,
Ne istersin İlhan’cığım?

Hakk bildirirse ; bilirsin,
Bildirmezse ; ne bilinsin,
Firasetine ne dersin?
Ne istersin İlhân’cığım?

Olmak gerek ki, olayım,
O’nun emriyle, dolayım,
Ne olursa ben, râzıyım,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Düşündün mü ? Ebâ Fikret, ( 2 )
Ahvâli gör de ; bir fikret !
Yat, kalk da Mevlâ’ya şükret !
Ne istersin İlhân’cığım?

Ey ! Kabiliyet mazhârı,
Yırttın ! Perdeyi, astarı,
Penâh bildin ! Ol Settâr’ı,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Kalblere, Rabbımız nâzır,
Hazret’in, huzûru hazır,
Kavuşmana eyle ! Nezir,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Efendi’ne, gel götürem,
Derhâl, işini bitirem,
Murâdına da, yetirem,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Binti, vermişsin Mekke’ye, ( 3 )
Gelmek isten, Medine’ye,
Allah , Allah, diye diye,
Ne istersin, İlhân’cığım?

Rabbim, ayırmasın sizi,
Ihvânı da, dizi dizi,
Bir eyledi : Siz’i, Biz’i,
Ne istersin, İlhân’cığım?


1 Şaban 1402, 1980.
Medîne-i Münevvere

(1) Yüksek Mimâr Mühendis
Ramazânoğlu Mahmud Sâmi ( K.S. )
Hazretlerinin dâmâd-ı âlisidir.

(2) Ebâ Fikret : Fikret’n babası.
Fikret : İlhan Hocamızın oğludur.

(3) Bint : Kız. Hocamızın damadı ; Mekke’lidir.